ಸಂಗಾತಿ
ಮನಸಿನ ಪರದೆಯಲಿ ಯಾರೂ ಇರದಾಗ ಬಹುಮೆಲ್ಲನೆ ನಡೆದು ಬಂದು ಎಂದೂ ಅಳಿಸಲಾಗದಂಥ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತು ಮೂಡಿಸಿ ಬಿಟ್ಟೆ. ಭದ್ರತೆಯೆಂಬ ಸಿಂಹಾಸನದಲಿ ಭದ್ರವಾಗಿ ಕೂರಿಸಿ ಸುತ್ತಲೂ ಕನಸುಗಳಿಂದ ಹೆಣೆದ ಸುಭದ್ರವಾದ ಕೋಟೆ ಕಟ್ಟಿದೆ ನನ್ನಯ ಒಂದೊಂದು ಕಣ್ಣೀರಿನ ಹನಿಯೂ ಸೋಲೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪದಂತೆ ಹೆಕ್ಕಿ ಬೊಗಸೆಯಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿರಂತರ ಅದರೆದುರು ಸೆಣಸುತ್ತಲಿರುವೆ ಭರವಸೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿ ದೈನ್ಯದಲಿ ನಿಂತಾಗ ಕೈ ತೋಳಿನಾಸರೆ ನೀಡಿ ಎದೆಗಾನಿಸಿ ನೂರಾನೆ ಬಲ ತುಂಬುವೆ ಸಂತಸದ ಕ್ಷಣಗಳಲಿ ನಾ ನಗುವ ಪರಿ ಕಂಡು ಗೆದ್ದ ಭಾವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಮಂದಹಾಸ ಬೀರುತ ಸಮಾಧಾನದ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಬಿಡುವೆ ಸದಾ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ಯಾವ ಅರ್ಥ ಹುಡುಕಲಿ? ಆರಾಧನೆಯೇ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಕಾಳಜಿಯೇ ಒಡೆತನವೇ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲವೂ ಬೆರೆತ ಅಚ್ಚ ಶ್ವೇತವರ್ಣದ ಕಾಂತಿಯೇ ? ಇದಕೂ ಮೀರಿದನು ಬಯಸಿ ನಾ ಖಂಡಿತಾ ಸ್ವಾರ್ಥಿಯಾಗಲಾರೆ