LAHARI

ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಇದ್ದಳು. ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಅವಳಷ್ಟೇ ಪುಟ್ಟದಾದ ಒಂದು ಗೊಂಬೆ ಇತ್ತು. ಆ ಗೊಂಬೆ ಎಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಪಂಚಪ್ರಾಣ.ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ.ತಿನ್ನುವಾಗ, ಮಲಗುವಾಗ ಆಡಲು ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಅವಳಿಗೆ ಆ ಗೊಂಬೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಸಂಗಡ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹೀಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಯಾರೋ ಆ ಗೊಂಬೆಯನ್ನು ಕದ್ದುಬಿಟ್ಟರು.ಹುಡುಗಿಯ ಸಂಕಟ ಹೇಳತೀರದು.ಯಾರು ಎಷ್ಟು ಸಮಾಧಾನಿಸಿದರೂ ಆ ಹುಡುಗಿ ತನಗೆ ಅದೇ ಗೊಂಬೆ ಬೇಕೆಂದು ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ದಿನಗಟ್ಟಳೆ ಅದನ್ನೆ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ದುಖಃ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದಳು..ಅವಳ ತಂದೆ ಒಂದಲ್ಲ ಎರಡಲ್ಲ ನಾಲ್ಕು ಗೊಂಬೆಗಳನ್ನು ತಂದು ಕೊಟ್ಟರೂ ಹುಡುಗಿಗೆ ತೃಪ್ತಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ದಿನಗಳು ಕಳೆದರೂ ಹುಡುಗಿಗೆ ಅದರ ನೆನಪು ಮಾಸಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೊಂದುಕೊಂಡಳು. ಆದರೂ ಮನದಲ್ಲಿ ಆ ಗೊಂಬೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ವೇದನೆ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿತ್ತು.ಮೊದಲಿನ ಉತ್ಸಾಹ ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು.ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅದರ ನೆನಪು ಉಕ್ಕಿ ಬಂದು ಅಳುತ್ತಾ ಕುಳಿತು ಬಿಡುವಳು. ಹೀಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆಯಿತು. ಅಚ್ಚರಿಯೆಂಬಂತೆ ಆ ಗೊಂಬೆ ಅವಳ ತಂದೆಗೆ ಮರಳಿ ಸಿಕ್ಕಿತು.ಅವರು ಅತೀವ ಆನಂದದಿಂದ ಮಗಳಿಗೆ ತಂದುಕೊಟ್ಟರು.ಆಗ ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಸಂತಸ ಹೇಳತೀರದು.ಆ ಗೊಂಬೆ ಈಗ ಮೊದಲಿನಂತಿರದೆ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿತ್ತು. ಅಲಲ್ಲಿ ಹರಿದಿತ್ತು. ಆದರೂ ಹುಡುಗಿಗೆ ಗೊಂಬೆ ಸಿಕ್ಕ ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವುದೂ

ತುಂಬಿದ ಹೃದಯಕೆ ಹರಿಸಲು ಬೇಕಿದೆ ಒಂದು ದಾರಿ ಕ್ಷೀಣ ಸ್ವರದಿಂದ ತೇಲಿ ಬಂತೊಂದು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಕರೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲೆ ನಾನು ಹಲವರಿಗೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾನಿಲ್ಲದಿರುವ ಅರಿವು ಏನಾಗುತಿದೆ...... ಬಿಸಿಯುಸಿರೊಂದು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸದಾ ಬೆಂಬಿಡದೆ ಕಾಡುವಾಗ ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಮೂಡುವ ನಗೆಯನು ಮರೆಮಾಚುವ ಮುನ್ನ ನಾನಾರೆಂಬುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಿಗೆ ಕೊಡೆಯೇ ಅಡ್ಡ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಭ್ರಮೆಗಳೊ ಬದುಕೇ ಭ್ರಮೆಯೋ ಎಂದರಸುವ ಆತುರದಲ್ಲಿ ಕೂಡಿ ಕಳೆವ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನೇ ಇಂಚಿಂಚಾಗಿ ಕೆಳೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅಚ್ಚರಿ ಎನಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ನಿರ್ವಾತದಲಿ ರೆಕ್ಕೆ ಪುಕ್ಕ! ಅವರಿವರಿಂದ ನಾವು ನಮ್ಮಿಂದ ಮಗದೊಬ್ಬರು ವರ್ತುಲದೊಳಗೊಂದು ವರ್ತುಲ ಅದಕೊಂದು ಹೆಸರು ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಹೆಜ್ಜೆ ಆದರೂ ಮನದಲ್ಲಿ ಹರುಷ ದಿಗಂತದಾಚೆಗಿನ ಪ್ರಪಂಚ ಎಂದೆಂದೂ ಸುಂದರ.