ಸುಪುತ್ರನ ಅಣಿಮುತ್ತುಗಳು


ನೀವೆಂದಾದರೂ ಕನಸಿನಲೋಕ ಕಂಡಿದ್ದಿರಾ?ನಾನು ಕಂಡಿದ್ದೀನಿ. ನಾನಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ನೀವೂ ಕಂಡಿದ್ದಿರಾ, ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಯ್ತಾ? ಎಲ್ಲರ ಕನಸಿನ ಲೋಕದ ಹೆಸರು ಒಂದೇ, ಅದುವೇ ಬಾಲ್ಯ. ಏನು ಎತ್ತ ಅಂತ ಅರ್ಥ ಆಗೋದರೊಳಗೆ ಕಳೆದ್ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತೆ. ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯವಂತೂ ಕಳೆದ್ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಈಗ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಆ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸ್ತಾ ಇದಾರೆ. ಅವರ ಆಟಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದೇ ಒಂದು ಸಂತೋಷ. ಬಾಲಭಾಷೆ ಕೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಚಂದ.ಅವರ ಮುಗ್ದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿ ಇಡಬೇಕೆಂದು ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ. ಇದು ನನಗೋಸ್ಕರ ಅನ್ನುವದಕ್ಕಿಂತ ಅವರಿಗೋಸ್ಕರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. so , dedicated to my beloved children karan and thanisha.
-------------------------------------------------------------------------------------
ಕರಣ್: ಅಮ್ಮ ನಕ್ಷತ್ರಗಳೇಕೆ ಕೆಳಗೆ ಬಿಳುವುದಿಲ್ಲಮ್ಮ?
ನಾನು(ಅಯ್ಯಬ್ಬ?) : ಅವೆಲ್ಲ ತುಂಬ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಪುಟ್ಟ ಅವೆಲ್ಲ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಿರ್ತಾವೆ .
ಕರಣ್: ?
ನಾನು: ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಫೆವಿಕಾಲ್ ಹಾಕಿ ಅಂಟಿಸಿರ್ತಾರೆ.
ಕರಣ್ : ಯಾರು?
ನಾನು: ದೇವರು.
ಕರಣ್: ಹೌದಾ?
ನಾನು:ಹೌದು.(ಸದ್ಯ ತೃಪ್ತಿ ಆಯ್ತಲ್ಲ!)
----------------------------------------------------------------------------------------
ಕರಣ್ :ಮಣ್ಣಿನಡಿ ಏನಿರುತ್ತೆ?
ನಾನು: ಕಲ್ಲಿರುತ್ತೆ.
ಕರಣ್: ಕಲ್ಲಿನಡಿ?
ನಾನು:ನೀರಿರುತ್ತೆ.
ಕರಣ್: ನೀರಿನಡಿ?
ನಾನು: ಲೋಹಗಳಿರುತ್ತೆ.
ಕರಣ್:?
ನಾನು: ಕಬ್ಬಿಣ ಇರುತ್ತೆ.
ಕರಣ್: ಕಬ್ಬಿಣದಡಿ?
ನಾನು: ಬೆಂಕಿ ಇರುತ್ತೆ.
ಕರಣ್:ಬೆಂಕಿಯ? ಮತ್ತೆ ನಮಗ್ಯಾಕೆ ಬಿಸಿ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ?
ನಾನು:ನಡುವೆ ನೀರಿರುತ್ತಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ.
ಕರಣ್: (ಮೌನ!) (ಸದ್ಯ)
-----------------------------------------------------------------------------------
ನಾನು:ಎ ಕರಣ್, ಎಲ್ಲಿ ತೋರ್ಸು,ಎರಡು ತಕೋ ಅಂದ್ರೆ ಮೂರೂ ಮೂರೂ ಬಿಸ್ಕೆತ್ತ ತೊಗೊಂಡಿದ್ದಾ?
ಕರಣ್: ಅಮ್ಮ ನಾಲ್ಕು ತೊಕೊಂಡಿಲ್ಲಲ್ಲಮ್ಮ!
ನಾನು:!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------
ಕರಣ್: ಅಮ್ಮ ತನಿಶ ಹುಟ್ಲೇ ಬಾರದಾಗಿತ್ತು ,
ನಾನು: ಯಾಕೆ ಚಿನ್ನ?
ಕರಣ್:( ಅಳುತ್ತಾ) ಅವಳು ಎಲ್ಲ ನಂಗೆ ಬೇಕು ಅಂತಾಳೆ . ನೀನು ಯಾಕೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ್ದು ಅವಳನ್ನ. ವಾಪಾಸು, ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಿಡು !
ನಾನು: ಅಯ್ಯೋ ಅದು ಹೇಗ್ ಆಗುತ್ತೆ ಪುಟ್ಟ? ಈಗ ಅವಳು ದೊಡ್ದೊವಳಾಗಿದ್ದಾಳಲ್ಲ!? ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆ ಸಾಕಾಗೋದಿಲ್ಲ .
ಕರಣ್:(ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ), ಹಾಗಾದ್ರೆ ದೊಡ್ಡನ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕಿ ಬಿಡು. ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆ ದೊಡ್ಡದಿದೆಯಲ್ಲ!!.

-----------------------------------------------------------------------------------------
ಪವನ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭ. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕರಣ್, ಮಾವ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತಾನೋ ಅಲ್ಲೇ ಹಾಜರ್.ಒಮ್ಮೆ ಶೇವಿಂಗ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಕನ್ನಡಿ ಎದುರು ಕುಳಿತಾಗ ಕರಣ್ ಅವನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಆಸೀನನಾಗಿ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ.ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಪ್ರಾರಂಭವಾದವು.

ಕರಣ್: ಮಾಮ,ನನಗೂ ಹೀಗೆ ಕೂದಲು ಬರುತ್ತಾ?

ಪವನ: ಹೌದು.ದೊಡ್ಡವನಾದ ಮೇಲೆ ಬರುತ್ತೆ.

ಕರಣ(ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ): ಹುಡುಗಿರಿಗೆ ಯಾಕೆ ಬರೋಲ್ಲ?

ಪವನ್: ಅವರು ಹುಡುಗಿಯರು ಅದಕ್ಕೆ ಬರೋಲ್ಲ!

ಕರಣ್(ಉತ್ತರದಿಂದ ಸಮಾಧಾನವಾದ ಹಾಗೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ):ಅದು ಹಾಗಲ್ಲ.

ಪವನ್:ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ?

ಕರಣ್: ಹುಡುಗಿಯರು ದೊಡ್ದವರೇ ಆಗೋದಿಲ್ಲ!!ಅದಕ್ಕೆ ಅವರಿಗೆ ಕೂದಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ಈಗ ನೋಡು ತನಿಶ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಆದರೂ ಇನ್ನೂ ನನಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವಳೇ ಇದ್ದಾಳೆ!!

Comments

Popular posts from this blog

ಅಮ್ಮ

ಸಂಕ್ರಮಣ

ಹಬ್ಬ ಹಬ್ಬ !!